زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حسن بن مخلد





حسن بن مَخْلد، کاتب متوکل عباسی بود که در دوران خلافت مهتدی و معتمد عباسی وزیر شد.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد، حسن بن مخلد بن جراح، کاتبی بود که در زمان متوکل سرپرستی امور ضیاع (اموال غیرمنقول) را تا پایان خلافت معتز به‌عهده داشت. هنگامی که معتز در سال ۲۵۵ق کشته شد، صالح بن وصیف، سردار ترک، حسن و دیگر کاتبان را دستگیر کرده، به خیانت متهم کرد و همه اموال آنان را گرفت. سپس حسن را با شفاعت و پادرمیانی مهتدی (خلیفه پس از معتز) آزاد کرد. آن‌گاه حسن وزیر مهتدی شد و پس از برکناری مهتدی از خلافت در سال ۲۵۶ق، وزیر معتمد و مسئول نامه‌نگاری‌های محرمانه برادر خلیفه، ابواحمد الموفق بالله شد.
او در سال ۲۶۳ق پس از برکناری، اموالش مصادره، خانه‌اش غارت و مهدورالدم شد و به‌ناچار گریخت. سپس بخشیده شد و در سال ۲۶۵ق نیز دوباره وزیر شد. دوباره معتمد، خلیفه عباسی بر او خشمگین شده، اموالش را مصادره کرد. او گریخت و پنهان شد. مورخان وفات او را در سال ۲۶۹ گزارش کرده‌اند.
[۶] دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱، ص۲۸۳.


۲ - پانویس


 
۱. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۳، ص۳۹۰.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۲۲۳.    
۳. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، حوادث ج۹، ص۵۳۲، سال‌های ۲۴۳-۲۶۳ق.    
۴. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۳۱۰، حوادث سال‌های ۲۴۳-۲۶۳ق.    
۵. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۴۵.    
۶. دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱، ص۲۸۳.


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۹۹.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.